Op deze mooie lente-achtige vrijdagavond moesten we aantreden in Schoten om het plaatselijke Simikos partij te geven. De heenwedstrijd werd vlot gewonnen tegen een toen gehavend Simikos (12-1) maar vandaag waren ze zo goed als volledig en met het straffe gelijkspel van deze meiden tegen Noorse van twee weken geleden waren we toch op onze hoede voor deze partij. We prenten de meiden dan ook in dat we vandaag terug met 0-0 begonnen en we haalden ook aan zichzelf zeker niet te veel te frustreren aan het veld want dit was werkelijk van schabouwelijke kwaliteit. Het veld stond vol met putten, echt wel gevaarlijk voor blessures, en bepaalde stroken hadden meer weg van een zandbak dan van een voetbalveld. Uiteraard geldt dit voor beide ploegen maar bij de opwarming zagen we al dat de bal vaak een halve meter hoog opsprong bij een simpele pas over 5 meter. Dus we gingen er vanuit dat het meer gevechtsvoetbal zou worden dan dat we een goede pot te zien zouden krijgen. Met 14 meiden op de feuille moeten er uiteraard ook steeds 3 meiden op de bank en hier en daar zagen we toch wat teleurgestelde gezichten, jammer, maar er kunnen helaas maar 11 meiden tegelijkertijd op de groene mat staan.

Dit gezegd zijnde gingen onze meiden heel fluks van start en, bij wonder op dit veld, mochten we van meet af aan echt mooi voetbal aanschouwen. Leuke combinaties, 1-2 tjes, mooi samenspel werd door onze meiden op de Schotense mat gebracht en we aanschouwden met veel fierheid dit openingskwart. Dit mooie spel werd al vlug bekroond met de 0-1 toen Moira en Kato al mooi combinerend de gehele Simikos defensie oprolden en Moira vervolgens de bal kurkdroog in de hoek deponeerde, klassedoelpunt en dito voorbereiding. We lieten Simikos niet aan de bal komen en de thuisclub zag sterretjes tegen onze meiden en wisten niet waar eerst te lopen om te proberen ons spel te ontregelen. 

Gelukkig voor ons lukte dit niet en toen Kato haar uithaal boven op de lat zag belanden en vervolgens nogmaals de lat likte was Mirte er als de kippen bij om de bal over de lijn te duwen, 0-2 en dik verdiend. De, overigens sportieve, thuisdelegatie contesteerde dit doelpunt bij de scheids want volgens hen was het buitenspel maar de jonge scheids keurde het toch goed. We bleven echt goed voetbal spelen en ons middenveld met o.a. vandaag een zeer sterke Larissa was heer en meester en bleven leuk combineren. Dit resulteerde nog voor het einde van het eerste kwart in de 0-3 toen Kato alles en iedereen ter plaatse liet en ook de thuisdoelvrouw geen schijn van kans liet.

In het tweede kwart kwam er een beetje meer evenwicht in de partij zonder dat we Simikos maar 1 kans gunden, sterk van onze verdediging. Wijzelf kregen nog verschillende mogelijkheden maar o.a. Moira strandde enkele malen op de thuisdoelvrouw die met gevaar voor eigen leden enkele malen gepast in de voeten van Moira dook en zelfs 1 keer de bal hard in haar gezicht kreeg maar nog kon er bij de plaatselijke nr. 1 een glimlach af, sterk ! Het was mede aan haar te danken dat de score niet verder op liep want zij speelde grandioos of onze spitsen faalden nu in de afwerking, vaak ook te wijten aan het veld toen de bal vaak opsprong net voor het laatste schot. 0-3 bij de rust.

In de rust besloot de thuisdelegatie even de scheids te gaan uitleggen wat buitenspel nu precies inhoudt want ze waren nog steeds overtuigd dat het tweede doelpunt niet had mogen toegekend worden. (we konden hun onbegrip wel enigszins begrijpen).

Daarop besloot de scheidsrechter in de tweede helft bij aanvang zo goed als elke aanval van onze meiden af te blazen voor buitenspel al was het verschillende keren in de verste verte geen buitenspel en werd ons zo menig kans op een doelpunt ontnomen. Toen ook nog enkele malen aan beide zijden inworpen en doeltrappen onterecht aan de verkeerde ploeg werden toegekend had ook de scheids vandaag duidelijk zijn dagje niet en hiervoor kwam hij zich dan ook na de wedstrijd oprecht excuseren en deze excuses werden dan ook oprecht aanvaard.

Iedereen maakt immers fouten of iedereen kent wel eens een minder moment en dat bewezen trouwens onze eigenste meiden meer dan eens door 5 a 6 keer alleen voor de keepster te komen die telkens aan het langste eind trok, hier ontbrak het onze spitsen net aan dat tikkeltje koelbloedigheid, zonder deze jonge dame in het doel hadden we gemakkelijk de dubbele cijfers behaald maar zij behoedde haar team voor meer schade. Gelukkig konden we ons blijven vermaken aan het mooie combinatiespel van onze meiden die echt wel goed bleven spelen, sterk. Toen Moira en Nienke al combinerend zich een weg naar doel baanden was het Nienke die de trekker kon overhalen en de 0-4 op het bord na het derde kwart.

In het laatste kwart en voor wel meer dan 40 toeschouwers bleef het van onze kant een supergave teamprestatie en deze werd nog beloond met doelpunt nummer 5 toen Sophie, die de onfortuinelijke Hayley was komen aflossen, heel koel bleef voor doel en de bal netjes in het doel deponeerde tot groot jolijt van kleine broer Niels die een kreet van jewelste in petto had die ongetwijfeld over heel Schoten te horen was, zo fier was hij op zijn grote zus, mooi om zien ! We kregen nog verscheidene kansen op meer doelpunten maar vaak was ook het veld de spelbreker toen de bal nog maar eens een paar keer zeer vreemde capriolen maakte of het moment dat we de trekker probeerden over te halen.

Zo bleef het bij een mooie 0-5 na een zeer mooie teamprestatie waar we verscheiden elementen terugzagen die we dit seizoen getracht hebben de meiden bij te brengen, echt mooi om zien ! Jammer maar  helaas zijn enkele meiden blijkbaar het voetbal wat moe en hebben zij momenteel te kennen gegeven om hun voetbalshoes aan de spreekwoordelijke haak te hangen na dit seizoen, echt doodzonde dat de ploeg hierdoor dreigt onthoofd te worden want dit team heeft zo veel potentieel, we zullen zien wat de toekomst brengt en of we nog een elftal volgend seizoen op de been kunnen brengen.

De meiden die ons vandaag plezierden : Yasmin die werkelijk geen gevaarlijke bal moest pakken, onze ijzersterke verdediging die werkelijk geen kans weggaven en aldus de nul hielden en mooi uitvoetbalden wanneer dit mogelijk was, sterk van Hannah, Lore, Tooske, Jana, Sophie en Hayley. Het prima voetballende en hardwerkende middenveld met Myrthe, Larissa, Nienke, Oliwia en Moira en onze spitsen die een gesel waren voor de Simikos verdediging Kato en Mirte. Ook een pluim voor delegee Petra die vandaag haar geduld meer dan op de proef werd gesteld .

Hopelijk meer van dat tegen de meiden van City Pirates, nu zaterdag te bewonderen in het Arnold Van Aperen stadion. Be there !