Vandaag de moeilijke verplaatsing naar het oersterke Noorse, misschien wel de beste ploeg die we in de eerste ronde na nieuwjaar te bekampen kregen. Thuis moesten we enkele weken geleden een zware 4-9 nederlaag slikken. Of het zo al niet moeilijk genoeg was moesten we het vandaag o.w.v. uiteenlopende redenen ook zien te rooien zonder Mirte, Fien, Britt en Oliwia. Zo verschenen er nog 12 krijgers op het wedstrijdblad.

Bij de verkenning van het terrein en de omstandigheden merkten we al meteen dat goed voetbal vandaag niet mogelijk zou zijn, het b-veld was heel slecht (weinig gras en heel hobbelig en grote stroken waren gewoon zand met wat "rossen") en bovendien stond er een zeer krachtige wind langs over het veld. 

Daarop besloot de coach het geweer vandaag van schouder te veranderen en proberen vanuit een goede organisatie onze snelle spitsen te lanceren. Daarom posteerden we een extra "mannetje" als stofzuiger net voor onze verdediging en speelden we maar met 1 spits Nienke, kort bijgestaan door Moira en Kato die vanuit het middenveld moesten proberen bijsluiten. Bij de voorbespreking werd ook aangehaald dat het vandaag niet mooi moest zijn maar dat we er gewoon een leuke match van gingen proberen maken wat het scoreverloop ook zou worden. Een ander tactisch maneuver was na het winnen van de toss eerst windop aan te vatten zodat we in de tweede helft, wanneer de krachten misschien al wat zouden weggevloeid zijn het windvoordeel te hebben.

De eerste minuten lukte onze tactiek wonderwel. Al in de openingsminuut werd Nienke gelanceerd en alleen op weg naar de doelvrouw werd ze rand zestien vakkundig tegen de grond gewerkt door een laatste verdedigster. Zo vroeg in de wedstrijd besloot de scheidsrechter zijn kaarten nog op zak te houden waar geel misschien wel op zijn plaats was vermits er immers een open doelkans ons werd ontnomen. De daaropvolgende vrije trap stierf jammer genoeg in de groenroze muur. Wat later was Nienke er weer heel dichtbij en ook Kato kon alleen op doel afstormen maar haar uithaal verdween helaas voorlangs nipt naast het doel, hier lieten we enkele malen een verrassende vroege voorsprong liggen.

Zoals zo vaak, wie zelf de kansen niet afmaakt krijgt het deksel op de neus en nadat eerst een prachtige Noorse uithaal op de kruising uiteenspatte kon hun sterke speelster Roos vervolgens een niet eens zo hard schotje afleveren en de bal rolde in de hoek, 1-0. Onze meiden lieten het zich niet aan hun hart komen en bikkelden voor elke meter. Even later werd een doeltrap met de strakke tegenwind niet goed beoordeeld en een tweede niet onhoudbaar schotje verdween in dezelfde hoek en 2-0 in het krijt zonder dat we echt in  verlegenheid waren gebracht.

De omstandigheden maakten het voor beide teams heel moeilijk en misschien had de normaal goed voetballende thuisploeg hier wel meer last van omdat ze hun goede voetbal op dit veld en met de stormachtige wind niet boven konden halen, 2-0 na het eerste kwart.

In het tweede kwart was het nog 20 minuten opboksen tegen de harde wind en vele ballen van Noorse richting hun spitsen werden gedragen door deze wind vaak te hard getrapt over onze achterlijn. Noorse kon geen echte kansen bij elkaar spelen maar ook wij geraakten niet meer over de middenlijn maar met vereende krachten haalden we met 2-0 de rust, aan inzet geen gebrek bij onze meiden.

Na rust, en met wind mee, kregen we terug wat meer zuurstof en konden we geregeld in de aanvalslinie verschijnen vooralsnog zonder echt succes. Toen we wederom een vrije trap kregen op rand zestien zette Moira zich achter de bal, de thuisdoelvrouw kreeg de bal niet goed onder controle en kon het ronde ding nog net voor haar doellijn bijeenscharrelen, jammer voor onze KFC Meer girls. Iedereen deed zijn stinkende best en Noorse slaagde er maar niet in enig lijn in hun spel te krijgen omdat onze meiden ook steeds als stoorzender optraden en overal hun voet of teen tussenstaken, sterk ! Toen Nienke en Moira andermaal elkaar vonden kon Moira zich doorzetten door enkele thuisverdedigsters al slalommend het nakijken te geven en de bal enig mooi beheerst naast de doelvrouw binnen te leggen en 2-1 op het bord. We voelden de nervositeit bij de thuisploeg toenemen vermits zij hier absoluut geen punten mochten laten liggen in de race om het kampioenschap en bij onze meiden kwam het geloof weer terug aan de oppervlakte. Toen de klok de 20 minuten al aangaf besloot de scheidsrechter nog even verder te laten spelen.... gelukkig voor ons kende Moira in deze extra tijd een geniale ingeving en dribbelde ze de hele thuisverdediging op een hoopje, keepster incluis om vervolgens de bal in het lege doel te leggen, klassedoelpunt en de onverhoopte gelijkmaker flikkerde op het scorebord : 2-2.

Het laatste kwart moest dus beslissen over winst of verlies of dat het bij een billijk gelijkspel zou blijven. Het kon nu werkelijk alle kanten op maar toch kon Noorse nog steeds geen echte kansen bijeen spelen. Toen Kato zich toch 1 keer kon doorzetten en ze voor een uitkomende doelvrouw verscheen "tjipte" ze de bal voorbij de doelvrouw en we zagen vanop de bank de bal richting doel hobbelen.... iedereen hield zijn adem in en keek de traaghobbelende bal na die in het doel leek te rollen tot net voor de doellijn de bal plots een rare bots maakte om al scherend langs de paal in het zijnet te belanden..... dit had de 2-3 moeten zijn maar hier zat het geluk ons niet mee. Vervolgens produceerden beide teams nog een scherpe voorzet waar zowel de thuisspits als onze spits net hun teen niet konden tegenzetten en ook Jana was 1 x de redder in nood om een tegendoelpunt te verijdelen. Enkele malen verschenen wij nog ei zo na oog in oog met de doelvrouw maar de laatste pas was net iets te onzuiver door het veld of de wind, jammer.

Toen in de laatse minuut een thuisspits alleen op ons doel kon afstormen zagen we de bui al hangen maar op het moment suprême toetste ze de bal te ver vooruit waardoor doelvrouw Yasmin de bal simpel kon oprapen. Zo eindigde deze pot werkvoetbal op 2-2 en verspeelde Noorse twee kostbare punten in de strijd om het kampioenschap, Moldavo zal er niet om rouwen denken we zo. Wij zelf bleven met een beetje met een dubbel gevoel achter, supertevreden met het behaalde punt maar bij de analyse na de match beseften we dat er misschien nog meer had ingezeten en dat we toch de kans hadden laten liggen om ons terug in het titeldebat te gooien.

Toch was dit gelijkspel een schitterend resultaat voor onze keihard werkende meiden en ze bewezen dat wanneer alle neuzen in dezelfde richting staan en iedereen, van de eerste tot de laatste alles geeft wat men in zich heeft,  we tot zeer mooie resultaten kunnen komen.

Dit gaan we de volgende weken proberen verder te zetten.

De kanjers van vandaag : Yasmin, Hannah, Lore, Sophie, Jana, Tooske, Myrthe, Moira, Nienke, Larissa, Hayley, Kato.