Vandaag de wedstrijd tegen onze vriendinnen uit Westmalle, altijd een leuk weerzien met zowel de speelsters als entourage. Westmalle moest wel wat speelsters missen maar ze konden nog net 11 namen op het wedstrijdblad invullen. Westmalle staat al jaren te boek als een stugge ploeg die niet zo gemakkelijk te ontwrichten valt en die over het algemeen weinig doelpunten incasseert, aan onze meiden de opdracht om het Westmalse blok de ontgrendelen.

Dit lukte bij aanvang niet zo bijster goed. Ondanks het feit dat we constant op de helf van Westmalle kampeerden was het toch moeilijk voetballen tegen een dubbele blauwzwarte afweergordel. Ook ons eigen spel was niet denderend, daarvoor zaten er veel te veel slordigheden in ons spel en ook de echte scherpte was niet aanwezig. We kregen wel verschillende mogelijkheden maar ofwel werden deze gemist ofwel stond de Westmalse goalie paraat door verschillende pogingen onschadelijk te maken, 0-0 na een eerste kwart eenrichtingsvoetbal.

Ook in het tweede kwart hetzelfde spelbeeld maar we zagen al dat ook onze scherpte er vandaag niet meer ging komen. Hier kwam toch ook het gebrek aan trainingsarbeid de voorbije weken en maanden aan de oppervlakte, hoe je het ook draait of keert, gebrek aan trainingsintensiteit komt onherroepelijk terug in het spel. We bleven wel voortdurend op zoek naar de openingstreffer en we dachten hiervoor hulp te krijgen van een Westmalse verdedigster die de bal hard voorbij haar eigen doelvrouw jaste maar de scheidsrechter keurde de treffer af wegens voorafgaand onvrijwillig handsspel van Nienke. Met 3 op de bank moest er ook weer heel wat gewisseld en geschoven worden wat ook de automatismen uiteraard niet ten goede komt. Maar zo konden ook de meiden die de afgelopen tijd wat minder minuten verzamelden vandaag wat meer aan hun trekken komen. Toen Kato andermaal een schot kon afvuren moest de doelvrouw de bal lossen en Nienke was er als de kippen bij om eindelijk de ban te breken, 1-0. We bleven aanvallen maar vaak niet nauwkeurig genoeg en toen we toch een mooie aanval in elkaar knutselden leek Larissa ons in veilige haven te schieten maar de bal ketste via de onderkant van de lat terug het veld in, dus bleef er een povere 1-0 op het bord bij de rust.

Bij de rust werd aangegeven te proberen iets nauwkeuriger te voetballen en nog meer rust aan de bal en in het spel en trachten de open ruimtes via de flanken op te zoeken. Oliwia dacht, als het combinerend niet lukt om de blauwzwarte muur te slopen doe ik het wel op mijn eentje en op haar linkerflank passeerde ze alles en iedereen om vervolgens de bal mooi diagonaal binnen te poeieren, en de geruststellende 2-0 op het bord. Het bleef een rommelige wedstrijd en het goede voetbal was vandaag helaas achterwege gebleven. Kato kon nogmaals haar turbo opzetten en de 3-0 in het doel werken. De Westmalse meiden deden hun stinkende best en knokten voor iedere meter, zo kennen we hen, en toen ze toch eens in onze backlijn verschenen gingen we achteraan aan het klungelen waardoor Westmalle warempel de bal over onze doellijn kon werken, 3-1 en het geloof bij Westmalle kwam plotsklaps weer terug. Dit mochten we niet laten gebeuren en niet zo veel later was Kato andermaal aan het feest door de doelvrouw voor een tweede maal het nakijken te geven, 4-1. Een hattrickje zou ook wel leuk zijn dacht Kato en ze deed op haast identieke wijze de bal in het net verdwijnen door op snelheid de Westmalse achterhoede inclusief doelvrouw het nakijken te geven, 5-1 en schaapjes helemaal op het droge.

De wedstrijd kabbelde rustig verder naar het eindsignaal en alleen Moira verscheen nog een keer alleen voor de doelvrouw maar haar poging was te matig om de keepster te verschalken, dit hebben we haar al beter zien doen.

Zo werd het uiteindelijk nog een mooie 5-1 zege in een wedstrijd waar we toch wat op onze honger bleven zitten omdat het spelniveau vandaag niet echt van hoogstaande kwaliteit was. Dit gaan we proberen beter te doen nu vrijdagavond in Schoten om het plaatselijke Simikos partij te geven.

De ploeg van vandaag : Yasmin, Hannah, Lore, Sophie, Tooske, Hayley, Fien, Larissa, Myrthe, Mirte, Moira, Oliwia, Nienke en Kato.

PS : langs deze weg wensen wij ook de coach van Westmalle nog een hart onder de riem te steken, hij weet wel waarom !